τον πόνο των συνανθρώπων μας, πολιτικοποιώντας την τραγωδία στα Τέμπη;

Ένας δικηγόρος προδικάζει την κατάληξη μιας υπό διερεύνηση υπόθεσης;

Ένας πρώην βουλευτής λογοκρίνει τον κοινοβουλευτικό λόγο και το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση;

Ένας δημοκρατικός πολίτης απαγορεύει σε έναν άλλο να εκφράζει αισθήματα συμπόνιας για συμπατριώτες του;

Στις ώρες πένθους και οδύνης επιβάλλεται αυτοσυγκράτηση, ωριμότητα, σύνεση και ενσυναίσθηση. 

Ο σεβασμός στη μνήμη των αδικοχαμένων θυμάτων προϋποθέτει να περισσεύουν η εγκράτεια, η ταπεινότητα και όχι τα διχαστικά λόγια. 

Η δικαιοσύνη έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για την απόδοση των ευθυνών, όπως το θέλουμε όλοι! 

Τα Τέμπη δεν ξεχνιούνται, ούτε αποσιωπούνται".