Το βάλσαμο για την ψυχή και το μυαλό μου. Το φιλαράκι που με περιμένει υπομονετικά για να μιλήσουμε, να μοιραστούμε πόνους και καημούς και να βρούμε την καλύτερη λύση .Επιβίωσης. Από μικρή ανάπτυξα ιδιαίτερη οικειότητα μαζί του.Ήταν κοντά μου. Αρχικά σε μορφή εικονογραφημένων παραμυθιών και σταδιακά να εξελιχτεί σε διάφορα είδη  λογοτεχνίας. Πλησίασα, ντροπαλά και μετά θαρραλέα διάφορα είδη ,τόλμησα να διαβάσω ποίηση και δοκίμια  και φυσικά έκανα τα πρώτα μου βήματα σε αυτό το συναρπαστικό κόσμο. Με την πάροδο του χρόνου επέλεξα τα ιστορικά ,ταξιδιωτικά και ΄΄ κόλλησα ΄΄ στα αστυνομικά που λατρεύω.

    Υπάρχει, κάπου στα Πατήσια, ένα αγαπημένο σπίτι, σε μία ονειρεμένη πολυκατοικία. Βγαλμένη από τα παραμύθια, πεντακάθαρο και ιδιαίτερα φιλόξενο σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που διανύουμε. Η πανδημία COVID 19 καθόρησε πολλές συμπεριφορές και  ξεκαθάρισε  για πολλούς την στάση που κρατάμε σε έκτακτες ανάγκες υγείας. Προσωπικά βρέθηκα, για λόγους ανθρώπινους και  συχνά ιατρικούς για να συμπαρασταθώ και φυσικά να βοηθήσω στην διεκπεραίωση κάποιων προβλημάτων. Την ιατρική την εξάσκησα για πάνω από 40 χρόνια με γνώση, τεκμηρίωση, αγάπη ,αυτοθυσία και αφοσίωση. Ήταν και είναι λειτούργημα για μένα αλλά και λατρεία. Τώρα  σταθερά ,ως συνταξιούχος, κρατάω αποστάσεις. Όταν υπάρχει ανάγκη  και όποτε μπορώ βοηθάω χωρίς να πάρω επικίνδυνες πρωτοβουλίες.

   Στην είσοδο της πολυκατοικίας  υπάρχει μία δανειστική βιβλιοθήκη. Δεν υπάρχει θυρωρός. Η πρόσβαση είναι ελεύθερη σε όλους τους ένοικους και ιδιοκτήτες  της πολυκατοικίας. Σε ένα τετράδιο σημειώνονται τα βιβλία που ενίοτε δανείζονται η δωρίζουν οι συγκάτοικοι. Πεντακάθαρα ράφια σε μία περιστρεφόμενη βιβλιοθήκη και πολλά βιβλία είναι τοποθετημένα στα ράφια και το τραπεζάκι. Η αλληλογραφία της πολυκατοικίας είναι σε ειδικά συρτάρια έκθετα για όλους. Χωρίς φόβο  και πάθος. Όλα μέσα στην αρμονία, καθαριότητα και  τάξη. Χάρμα οφθαλμών. Ζω σε μία πολυκατοικία όπου κυριαρχεί η αναρχία ,η αλληλογραφία είναι πεταμένη κάτω, τα γράμματα ενίοτε χάνονται και φυσικά   τα μικροαντικείμενα  του ταχυδρομείου  εξαφανίζονται σε κλάσμα οφθαλμού μόλις υπάρχει η υποψία  κέρδους. Έζησα  θλιβερές καταστάσεις με δέματα που χάθηκαν και με σημαντικές επίσημες επιστολές χάθηκαν μυστηριωδώς. Όταν επισκέπτομαι την φίλη μου στα Πατήσια  νιώθω σαν να βλέπω μία όαση πολιτισμού. Όποτε την αντικρίζω η ψυχή μου γεμίζει γαλήνη και  χαρά. Υπάρχει ελπίδα !Τίποτα δεν έχει αλλάξει ,μερικά έχουν ακόμα αξία.