πρόσωπο της, προσπαθούσε να δαμάσει την τετράχρονη κόρη με ένα χέρι και με το άλλο να τσουλήσει το βαρύ καροτσάκι της. Δύσκολο εγχείρημα αφού η μικρή μισό χόρευε  και το καροτσάκι ήταν μεγάλο και φορτωμένο. Προφανώς μία καθημερινή δράση!

     Φυσικά γύρισα και ανέβηκα τις σκάλες. Για να την βοηθήσω. Πάντα το κάνω επειδή αμέσως μπαίνω στο πετσί της ταλαιπωρημένης μητέρας. Δεν υπήρξα ποτέ μητέρα αλλά σαν γυναίκα και σαν άνθρωπος διακατέχομαι από μία μεγάλη αλληλεγγύη απέναντι σε αυτές που ταλαιπωρούνται. Είτε στα μέσα μαζικής μεταφοράς, είτε σε δημόσιους χώρους τρέχω για να βοηθήσω. Η γυναίκα ξαφνιάστηκε, δίστασε μετά είδε την ανέλπιστη βοήθεια και δέχτηκε αμέσως. Πράγματι το καρότσι ήταν φορτωμένο και βαρύ αλλά  δεν δυσκολεύτηκα πολύ. Η μικρή κρεμάστηκε από το μπράτσο της μητέρας της και  περίμενε υπομονητικά να την πάνε στην πόρτα της πολυκατοικίας. Όλα κύλησαν ομαλά και σε λίγο η οικογένεια βρέθηκε εκτός. Η μικρή χάρηκε τόσο πολύ που γύρισε και μου έστειλε ένα φιλάκι στον αέρα. Ανταπέδωσα την αγάπη. Τότε την άκουσα .Ευχαριστώ!

    Ξαφνιάστηκα. Η φωνούλα της ήταν κρυστάλλινη και η προφορά άψογη. Η μητέρα  χαμογέλασε και μου είπε σε σπαστά ελληνικά ότι ευχαριστεί και αυτή. Απόρεσα για την καθαρή προφορά αλλά η μάνα περήφανη μου έκανε νόημα ,με το δάκτυλο στο κρόταφο, ότι το παιδί της είναι έξυπνο. Μπράβο! Ενθουσιάστηκα και σκέφτηκα να της δώσω μια μεγάλη αγκαλιά. Περιορίστηκα όμως σε ένα ακόμα φιλάκι στον αέρα.  

     Πόσες φορές βλέπουμε παιδιά μεταναστών να μιλάνε άψογα ελληνικά και να έχουνε καλούς τρόπους; Συχνά επειδή  κυριαρχούν οι οικογενειακές ηθικές αξίες και ενσωματώθηκαν στο ελληνικό τρόπο ζωής. Μερικές φορές όμως ακολουθούν λάθος πρότυπα  περπατώντας σε σκοτεινούς δρόμους καταλήγοντας σε αντικοινωνική ή  παραβατική συμπεριφορά που συγκρούεται με τις υπάρχουσες αξίες και τους κανόνες του περιβάλλοντος. Οι γονείς και άλλοι ενήλικες που παρατηρούν την συμπεριφορά μπορεί να ανησυχήσουν όμως συχνά ελπίζουν ότι δεν θα επαναληφθεί. Η βίαιη συμπεριφορά σε ένα παιδί σε οποιαδήποτε ηλικία πρέπει πάντοτε να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη. Δεν  είναι  απλά «μια φάση που περνάει» η οποία θα περάσει. Όταν αγνοούμε ενδείξεις βίαιης συμπεριφοράς ή αποδεχόμαστε τη βία κατά την παιδική ηλικία, συμβάλλουμε στο να γίνει συνήθεια. Πρέπει  να αναγνωρίσουμε τα πρώιμα  σημάδια  μιας τέτοιας συμπεριφοράς  για να μπορέσουμε να την αποτρέψουμε από την αρχή. Υπάρχει μεγάλη ανησυχία σχετικά με την συχνότητα περιστατικών βίαιης συμπεριφοράς σε παιδιά και εφήβους αλλά ...η χαριτωμένη μικρούλα μας  ήταν στην αρχή του δρόμου και προφανώς η μητέρα της έδωσε σωστή  ανατροφή, να σέβεται ,να αναγνωρίσει  και να επιβραβεύει την καλή πράξη. Είμαι αισιόδοξη!