με ενημερώνει ότι μετά από Εγκύκλιο του Υπουργείου Εσωτερικών (https://www.ypes.gr/UserFiles/f0ff9297-f516-40ff-a70e-eca84e2ec9b9/egk44133_24082018.pdf) θα πρέπει να πάψω ως Πρόεδρος Κοινοτικού Συμβουλίου να εκδίδω Βεβαιώσεις μονίμου κατοικίας για τους δημότες που κατοικούν μόνιμα στην Κοινότητά μου (σελ. 3, Άρθρο 67, Άρθρο 86 του παραπάνω εγγράφου). Αντ’ αυτού θα πρέπει οι συμπολίτες μου να προσφεύγουν ή στο Δημαρχείο ή σε κάποιο ΚΕΠ προσκομίζοντας ταυτόχρονα όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά. Οι λόγοι για τους οποίους γίνεται αυτή η μεταβολή δεν αναφέρονται αλλά είναι πιθανολογούμενοι.

Η έκδοση κάποιων μη νόμιμων Βεβαιώσεων μονίμου κατοικίας μάλλον οδήγησε τους ιθύνοντες του ΥΠΕΣ να «τσουβαλιάσουν» όλους τους Προέδρους Κοινοτήτων σε ένα σακί και να αφαιρέσουν την αρμοδιότητα. Υπάρχει και μια ακόμη πιθανότητα την οποία ούτε θέλω να τη σκέφτομαι και ίσως είναι μία αβελτηρία του νομοθέτη με κατάληξη μια γραφειοκρατική αντίληψη της εφαρμογής του γράμματος του Νόμου. Αναρωτιέμαι αν έχουν αντιληφθεί σε τι ταλαιπωρία θα υποβάλλουν όλους τους κατοίκους των Κοινοτήτων των Δήμων, οι οποίοι από σήμερα και στο διηνεκές θα πρέπει να καταφεύγουν στα Δημαρχεία και στα ΚΕΠ για να εκδώσουν ένα δικαιολογητικό που στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων απευθύνεται και πάλι σε Δημόσια Υπηρεσία. Αναρωτιέμαι αν αντιλαμβάνονται σε τι δοκιμασία θα υποχρεώσουν υπέργηρους πολίτες ή άτομα με κινητικά προβλήματα ή ακόμη και κάποιους που δυσκολεύονται να καταβάλλουν το κόμιστρο της μεταφοράς τους στο κέντρο του Δήμου, για να παραλάβουν τη Βεβαίωσή τους.

Και πόσοι απ’ αυτούς αλήθεια θα έχουν πλήρη κατάλογο δικαιολογητικών για να παραλάβουν πάραυτα τη Βεβαίωσή τους και να μην χρειαστεί να επανέλθουν ξανά με τα δικαιολογητικά που δεν προσκόμισαν την πρώτη φορά. Τέλος θα πρέπει νομίζω να υπογραμμιστεί και αυτή  η θλιβερή αντίληψη που διακατέχει ένα μέρος των μηχανισμών εποπτείας των οργάνων της Αυτοδιοίκησης Α’ Βαθμού, για την ποιότητα των αιρετών. Οι εκλεγμένοι από τους πολίτες της χώρας, Πρόεδροι και Κοινοτικοί Σύμβουλοι στις Κοινότητες των Δήμων βλέπουν ημέρα με την ημέρα να περικόπτονται αρμοδιότητες τους, να απαξιώνεται η προσφορά τους, να απισχναίνεται η καταστατική τους θέση.  Λυπάμαι πολύ για την τριτοκοσμική κατάντια του δημόσιου βίου μας και αισθάνομαι την ανάγκη να ζητήσω προκαταβολικά συγγνώμη από τους συμπολίτες μου γι’ αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει.