Μια πρωτοβουλία που όφειλε να πάρει η Περιφερειακή αρχή της Δυτικής Μακεδονίας, που όμως αποδείχτηκε για μια ακόμα φορά κατώτερη, δυστυχώς, των περιστάσεων.
Έχοντας εκφράσει από την αρχή την ξεκάθαρη διαφωνία μας για τη συμφωνία των Πρεσπών, δεν θα μπορούσαμε να μην ανταποκριθούμε σ’ ένα τέτοιο κάλεσμα και δηλώσαμε παρόντες.
Η βασική τοποθέτηση μας ήταν πως εκτός από εθνικά επιζήμια και επικίνδυνη, η συμφωνία αυτή προσβάλει τον τόπο και όλους εμάς τους Μακεδόνες.
Μια προσβολή που εκφράστηκε με τον πιο επίσημο τρόπο, απ’ το στόμα του Σκοπιανού Πρωθυπουργού όταν είπε «εσείς οι Έλληνες και εμείς οι Μακεδόνες».
Σε μια τέτοια στιγμή αποκαλύπτεται, σε κάθε περίπτωση, το πραγματικό πολιτικό ανάστημα εκείνων που εκπροσωπούν θεσμούς, όπως είναι και αυτός της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας.
Σε μια τέτοια στιγμή, ο κ. Καρυπίδης και η κουστωδία του, δεν κατάφεραν να υπηρετήσουν ούτε καν αυτό το θεσμικό ρόλο, εξ αιτίας του οποίου, υποτίθεται πως, βρέθηκαν στις Πρέσπες. Άκουσαν και κατάπιαν την προσβολή και από εκπρόσωποι ενός δημοκρατικού θεσμού, έγιναν απλώς οι courier ενός ψηφίσματος που παρέδωσαν με τρεμάμενα χέρια στο «μεγάλο πατερούλη» τους, τον Υπουργό Εξωτερικών κ. Κοτζιά, θυμίζοντας παιδί που τρέμει την τιμωρία γνωρίζοντας πως έκανε κάποια αταξία.
Και φυσικά η ¨αταξία¨ στην περίπτωση τους ήταν ένα ψήφισμα που με τα χίλια ζόρια υπερψήφισε η πλειοψηφία του Περιφερειακού Συμβουλίου, μετά από επίμονη πρόταση συμβούλων της αντιπολίτευσης. Ένα ψήφισμα κουτσουρεμένο και ¨στρογγυλεμένο¨ για να μη θιγούν οι κυβερνητικοί συνοδοιπόροι του συνόλου της σημερινής Περιφερειακής αρχής (μηδέ εκείνων που παριστάνουν πως… διαφωνούν και… διαχωρίζουν τη θέση τους).
Γι’ αυτό δώσαμε το παρόν χθες στη Θεσσαλονίκη και γι’ αυτό θα δίνουμε το παρόν εναντία σ’ αυτή την απαράδεκτη συμφωνία, χωρίς να μας πτοεί το γεγονός πως είτε με το μελάνι είτε με τον ψίθυρο, ορισμένοι προσπαθούν να μας κολλήσουν διάφορες ετικέτες και να μας προσάψουν θέσεις που δεν έχουμε.
Γιατί πολύ απλά οι δικές μας θέσεις είναι σταθερές και αμετακίνητες.
Η συμφωνία των Πρεσπών είναι η χειρότερη δυνατή συμφωνία, που αντί να λύνει το πρόβλημα δημιουργεί πολλά περισσότερα, τα οποία όπως έχει αποδείξει η ιστορία δεν είναι δυνατόν να λυθούν με ευχολόγια και ¨καλές προθέσεις¨.
Λέμε, λοιπόν, ΟΧΙ στη συμφωνία και θα συνεχίσουμε να το λέμε μέχρι να κατανοήσουν όλοι πως η υπεράσπιση της ιστορίας και ο σεβασμός του δικαίου είναι ο μόνος δρόμος για την αρμονική συμβίωση των λαών, αρκεί να εφαρμόζεται εξίσου απ’ όλες τις πλευρές.