του Νικόλα Μάστορα Γκουλέμα

Το μόνο για το οποίο είμαι πια σίγουρος σχετικά με την Ε.Ε. , είναι η σύγχυση, η αταξία και ο πανικός που επικρατεί στο πολιτικό της σκηνικό απ’ άκρο, σ’ άκρο. Η αλληλεγγύη πλέον δεν είναι μονόδρομος, αλλά ένας δρόμος διπλής κατεύθυνσης στον οποίο όποτε χάνονται τα προσοδοφόρα χαρακτηριστικά του, μπορείς άνετα να κάνεις μια επί τόπου αναστροφή 180 μοιρών και να τραβήξεις αβασάνιστα προς την αντίθετη κατέυθυνση. Μας το επιβεβαίωσαν μάλιστα πρόσφατα με πολύ μεγάλη άνεση ο Γερμανός και ο Αυστριακός υπουργοί οικονομικών πως “η αλληλεγγύη δεν είναι μονόδρομος” δείχνοντας μια στρεβλή εικόνα, διαφορετική από αυτή που είχαμε συμφωνήσει, κι ένα τεράστιο χάσμα ανάμεσα σε αυτό που ξέραμε ότι έχουμε κι αυτό που τελικά έχουμε.

Με την απόσταξη ροδόνερου από τριαντάφυλλα απασχολούνται εδώ κι έξι χρόνια οι αγρότες του Βοΐου Κοζάνης καθώς και με την παραγωγή υποπροϊόντων τους, όπως η μπουγάτσα τριαντάφυλλο, γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία. Εισήγαγαν πρώτοι στην Ελλάδα το βιομηχανικό τριαντάφυλλο και συνάμα έβαλαν τη χώρα στον παγκόσμιο χάρτη παραγωγών ροδέλαιου. Αυτό συντελέστηκε όταν τα ιδρυτικά μέλη του Συνεταιρισμού Αρωματικών Φυτών, Βοΐου Κοζάνης αποφάσισαν έξι χρόνια πριν να ασχοληθούν με την καλλιέργεια ροζ τριανταφύλλων, όπως γράφει δημοσίευμα του Έθνους.