του Γ.Μαρίνου) και φτιάχνετε μια πολύ ωραία πρόταση, που την ακούει η κοινωνία και βεβαιώνεται πως όλα βαίνουν καλώς. Την ακούνε οι νοικοκυραίοι και χαίρονται γιατί τα πράγματα θα βελτιωθούν στην Παιδεία και επιτέλους τα παιδιά τους θα μαθαίνουν γράμματα σε σχολεία υπόδειγμα, αφού η κρατική πρόνοια θα τα φροντίσει και θα τα ενισχύσει.
Απαραίτητη προϋπόθεση για να σκεφτεί κάποιος ή κάποια, που θα διαβάσει μια τέτοια πρόταση, θετικά, είναι να μην έχει καμία σχέση με την Παιδεία, να μην ξέρει τίποτε για το Δημόσιο Σχολείο και κυρίως να μην ξέρει τίποτε για την Υπουργό Παιδείας και για την κυβέρνηση της οποίας την πολιτική εφαρμόζει.
Κι αυτό γιατί η αξιολόγηση που προωθεί η κ. Κεραμέως, είναι μια διαδικασία κατηγοριοποίησης μαθητών , καθηγητών και σχολείων. Μια διαδικασία απίστευτα γραφειοκρατική, η οποία σε συνδυασμό με την τράπεζα θεμάτων και την ελάχιστη βάση εισαγωγής, θα αυξήσει τη σχολική διαρροή (την οποία τάχα θέλει να μειώσει) και θα διαχωρίσει τους μαθητές, συμπαρασύροντας φυσικά και τους καθηγητές τους, αλλά και το σχολείο τους. Πως είναι δυνατόν να εξετάζονται στα ίδια θέματα μαθητές από φτωχές και απομακρυσμένες περιοχές, με τους μαθητές ανώτερων κοινωνικοοικονομικών στρωμάτων, οι οποίοι έχουν την δυνατότητα ιδιαίτερης φροντίδας για την απόδοσή τους; Είναι σαν να βάζουμε το ψάρι και τον πάνθηρα να διαγωνιστούν για το ποιος θα φτάσει πρώτος στην κορυφή του λόφου. Όμως η απόδοση των μαθητών κάτω από άνισες και άδικες συνθήκες θα επηρεάσει και την κρίση για τους καθηγητές τους, αλλά και για το σχολείο τους. 2
Θα φθάσουν τα σχολεία, σε λίγα χρόνια να ψάχνουν χορηγούς (σπόνσορες, κατά το ελληνικότερον ) όπως ακριβώς συμβαίνει στα σχολεία της Αγγλίας και της Αμερικής, όπου εφάρμοσαν το άκρως νεοφιλελεύθερο σύστημα εκπαίδευσης της Θάτσερ και του Ρήγκαν.
Εξάλλου αυτός είναι και ο στόχος της κυβέρνησης Μητσοτάκη, για όλα τα δημόσια αγαθά. Όπως ξεπουλιέται η ΔΕΗ, για να περάσει η ενέργεια στα χέρια των ιδιωτών, έτσι θα δοθεί αύριο η Υγεία ( δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι δεν ενισχύεται το ΕΣΥ εν μέσω πανδημίας ) και φυσικά η Παιδεία έχει ήδη αρχίσει να εκχωρείται, μιας και το πρώτο βήμα έγινε το καλοκαίρι , σπρώχνοντας 40.000 παιδιά έξω από τα Πανεπιστήμια για να γίνουν ¨πελάτες¨ των ιδιωτικών κολλεγίων.
Δυστυχώς το μέλλον των παιδιών μας, αλλά και ημών των ιδίων προβλέπεται δυσοίωνο. Τιμωρίες στους μαθητές (είχε εισηγηθεί η κ. Κεραμέως να βάζουμε και διαγωγή ¨κοσμία¨), τιμωρίες στους καθηγητές (στέρηση μισθού, απαγόρευση επιλογής σε θέση ευθύνης για οκτώ χρόνια, πάγωμα μισθολογικής εξέλιξης )σε μία κατά τα άλλα μη τιμωρητική και δήθεν επιμορφωτική αξιολόγηση, τιμωρίες όμως και σε όλους τους πολίτες, με τον νέο πτωχευτικό νόμο, ο οποίος για πρώτη φορά στα χρονικά, τιμωρεί με κατάσχεση περιουσίας και πτώχευση, ακόμη και τα φυσικά πρόσωπα.
Μα γιατί τόσο τιμωρητική διάθεση από την πλευρά της κυβέρνησης; Είναι απλό. Κάποτε ρώτησαν οι δικαστές, έναν από τους αξιωματικούς του Χίτλερ, πώς κατορθώσατε και κάνατε έναν ολόκληρο λαό να σας υπακούει; Κι εκείνος απάντησε. Είναι πολύ απλό. Αν κατορθώσεις να εμφυσήσεις μέσα τους το φόβο, τότε μπορείς να τους κάνεις να εκτελέσουν ότι κι αν ζητήσεις…
* Ο ΣΤΑΘΗΣ ΚΟΚΚΙΝΙΔΗΣ είναι
Εκπαιδευτικός, επικεφαλής της παράταξης:
ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ