Άνθρωποι που θέλουν να ζήσουν στην Ευρώπη όπου υποτίθεται θα έχουνε εξασφαλισμένα κάποια δημοκρατικά δικαιώματα. Σχεδιασμένη θανάτωση ή ΄΄προστασία΄΄ της πολιτισμένης Ευρώπης, απέναντι στους βρώμικους, φτωχούς και χωρίς δικαιώματα, μετανάστες που απειλούν φαινομενικά την πλούσια Ισπανία. Τρομακτικό είναι το γεγονός ότι στα βίντεο φαίνονται Μαροκινοί αστυνομικοί να περνούν πάνω από τους τραυματισμένους μετανάστες και να μην προσφέρουν καμία βοήθεια. Αντιθέτως να τους ξυλοκοπούν όσο εκείνοι παλεύουν να κρατηθούν στη ζωή. Τα λίγα ασθενοφόρα ,που φαίνονται στις εικόνες, είναι άδεια και αχρησιμοποίητα. Το υπουργείο εσωτερικών του Μαρόκο υποστηρίζει σε ανακοίνωσή του ότι 76 πολίτες έχουν τραυματιστεί μαζί με 140 αξιωματικούς ασφαλείας του Μαρόκο. Ο Ισπανός πρωθυπουργός Pedro Sánchez καταδικάζει από τις Βρυξέλλες τη βία και κατηγορεί τις μαφίες που εμπορεύονται ανθρώπους. Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις στο Μαρόκο καταγγέλλουν ότι πολλοί από τους μετανάστες έχασαν τη ζωή τους επειδή έμειναν δίχως βοήθεια για πολλές ώρες, ενώ οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων κάλεσαν τις αρχές να διερευνήσουν τις συνθήκες θανάτου μετά τις καταγγελίες για αστυνομική βία. Για τί;
Η δεύτερη εικόνα είναι στην Ευρώπη. Σε μία μικρή , δημοκρατική συνάμα προβληματική χώρα όπως η Ελλάδα μας. Για τον φόβο να μην προκαλέσουν προβλήματα υγείας θανατώνεται ένας χιμπατζής που απέδρασε από το κλουβί του. Έξω από το Αττικό πάρκο με το σκεπτικό ότι αποτελούσε απειλή για τους εργαζόμενους ή πολίτες στην περιοχή. Το ζώο που θανατώθηκε, ήταν το μεγαλύτερο από τους χιμπατζήδες του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου, 27 ετών και περίπου 1.80 σε ύψος. Για τι;
Είναι γεγονός ότι ο άνθρωπος και τα ζώα έχουν χάσει την αξία τους. Αν θέλεις νοιάζεσαι. Αν θέλεις αδιαφορείς. Φαινομενικά αυτά τα δύο γεγονότα δεν έχουν σχέση. Οι αστυνομικοί αγνόησαν τι σημαίνει άνθρωπος. Βαρούσαν στο ψαχνό τα πεσμένα κορμιά με το πρόσχημα ότι προστατεύουν τα σύνορα μιας χώρας .Άλλωστε αυτοί που ΄΄ έφυγαν ΄΄ δεν υπολογίζονται, είναι εκατοντάδες άγνωστοι .Δεν θα καταμετρηθούν, δεν μπαίνουν στις στατιστικές. Στην Ελλάδα ένας από τους ενεά χιμπατζήδες έφυγε. Οι υπεύθυνοι επέλεξαν την λύση της θανάτωσης και όχι της αναισθητοποίησης, σε ένα σπάνιο είδος ζώων που θεωρούνται φιλικά και προστατευμένα. Το κοινό σημείο αυτών των δύο εικόνων είναι ότι οι αρχές του πολιτισμού θάβονται με το πρόσχημα της προστασίας. Και ο άνθρωπος και το συμπαθέστατο ,κατά τα άλλα, ζώο, υποτίθεται ότι είναι προστατευόμενο είδος. Δικαίωμα που υποστηρίζεται νομικά και θεσμικά απέναντι σε αυτούς που θέλουν να τον βλάψουν και να του κάνουν κακό. Ποιός νοιάζεται;
