καταστράφηκαν . Ο πύρινος κλοιός έκλεισε εχθές και την Αττική .Κάθε ημέρα που περνάει τα πανέμορφα χωριά μας αδειάζουν και τα ωραία δάση μας εξαφανίζονται αφήνοντας στην θέση τους αποκαΐδια ,νεκρά ζώα, καμένα κουφάρια αυτοκινήτων και  σπιτιών και πολλά καμένα κούτσουρα. Μένουν μόνο οι πινακίδες με τα ονόματα των χωριών που εκκενώθηκαν για λόγους ασφαλείας..

   Τα δάση μας που κάηκαν σε δύο ημέρες είναι οι πνεύμονες της χώρας μας και αποτελούν το καταφύγιο για χιλιάδες είδη φυτών και ζώων. Έχουν τους δικούς τους κανόνες και λειτουργίες, συχνά άγνωστες και αόρατες στο γυμνό μάτι μας. Αποτελούν τη φυσική μας ασπίδα έναντι των πλημμυρών, της διάβρωσης του εδάφους και της κλιματικής κρίσης, ενώ είναι οι πνεύμονες Γης και ανθρώπου. Όταν καίγονται τα δάση μας στην ουσία καταστρέφεται το μέλλον της χώρας και όλη η πλάση. Την τελευταία εικοσαετία, στην Ελλάδα εκδηλώνονται κάθε χρόνο περίπου 10.000 πυρκαγιές υπαίθρου και καίγονται κατά μέσο όρο 534.121 στρέμματα. Το μεγαλύτερο ποσοστό εξ αυτών οφείλεται σε ανθρώπινη αμέλεια.(WWF)

   Σίγουρα θα τελειώσει ο εφιάλτης και θα γίνει ταμείο όταν ηρεμήσουν τα πράγματα !Θα ζητηθούν ευθύνες και θα βρεθούν τα λάθη. Η απουσία της πρόληψης ενάντια στο κακό ήταν φανερή και σίγουρα ξέρω ποιός πρέπει να λογοδοτήσει για την λαχτάρα που περνάει η χώρα μου. Δεν θέλω να μου κουνά το δάχτυλο μπροστά στο καμένο σπίτι μου! Δεν ξέρω πως μπορείς να σταματήσεις αποτελεσματικά και με ασφάλεια την μανία της φωτιάς δεν είμαι ειδική αλλά καταλαβαίνω επίσης ότι πολλά  πράγματα δεν λειτούργησαν σωστά. Είδα την απελπισία στα μάτια των πληγέντων και διάβασα την αγανάκτηση στις ματιές των πολιτών. Δεν διέκρινα ένα σχέδιο αντιμετώπισης και μου έκανε εντύπωση πως δεν υπήρχε προσβασιμότητα σε πολλά μέρη που κάηκαν επειδή ήταν αδύνατη η προσφορά βοήθειας επί τόπου. Τα εναέρια μέσα ήταν λίγα και σε μερικά χωριά δεν φτάσανε ποτέ. Μέχρι στιγμής 200.000 στρέμματα καταστράφηκαν στην Εύβοια και θα περάσουν δεκάδες χρόνια για να  ξαναγίνουνε δάση. Ακούω για πυροσβέστες και εθελοντές που θαρραλέα αντιμετώπισαν την κατάσταση όμως τα πύρινα μέτωπα διπλασιάστηκαν και οι πολίτες δεν μπόρεσαν να περιορίσουν  την καταστροφή των σπιτιών τους. Οι τραυματισμένοι ανήκουν στο πυροσβεστικό σώμα και στους εθελοντές και όχι στους πολιτικούς που στρογγυλοκάθισαν μπροστά στις οθόνες και δίνουν μαθήματα υπακοής στα πλήθη. Κάθε χρόνο η χώρα μας καίγεται και η κυβέρνηση που'' πατάει πάνω στην σπονδυλική στήλη της Ελλάδας ΄΄ πως θα σε καταλάβει για την απώλεια του σπιτιού σου. Ο κρατικός μηχανισμός αποδείχτηκε αδύναμος, απροετοίμαστος , λίγος και ανεπαρκής απέναντι στο αναμενόμενο κίνδυνο της ολικής καταστροφής των δασών μας. 'Έτσι κάθε χρόνο η χώρα μας καταστρέφεται και σταδιακά τα δάση μας μικραίνουν και σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχουν πια!