Έτσι ξεκινάει πάντα η βόλτα μας που εξελίσσεται σε τριάντα λεπτή βάδιση χωρίς βοήθεια, βουτιά στην θάλασσα και αυτόνομη επιστροφή στην πλαζ. Η φίλη μου πέρασε επανωτά ατυχήματα με πτώση ,ζαλάδες και δύσκολη βάδιση και ισορροπία. και τώρα είναι στην φάση της ανάρρωσης .Προοδεύει ,με μικρά βήματα και βελτιώνεται σταθερά. Οι γιατροί της το συνέστησαν, σαν γυμναστική, και ή ίδια λατρεύει την θάλασσα. Χρειάζεται βοήθεια ,μόνο στην αρχή ,μετά αυτονομείται περπατά χωρίς στήριξη .σε μπαστούνι. Εγώ επιβλέπω ,από μακριά τις κινήσεις , την είσοδο στα καταγάλανα νερά, την χαρά της να κάνει απλωτές και φυσικά την επιστροφή. με δικές της δυνάμεις, στην παρέα μας. Έτοιμη να βοηθήσω! Δεν με κουράζει καθόλου και η χαρά της τόσο  στην στερεά αλλά και στην θάλασσα είναι η καλύτερη ανταμοιβή  για τον κόπο μου..

  Σήμερα στην καθιερωμένη μας βόλτα στην ακτή, ενώ την περίμενα να κάνει την υδρογυμναστική της παρατήρησα μία κυρία που προσπαθούσε θαρραλέα και πάλευε υπομονητικά να βγει ,από το νερό, αλλά δεν μπορούσε επειδή ο σύζυγός της είχε αργήσει. Έτρεξα να την βοηθήσω. Μέσα στην θάλασσα υπήρχαν βράχια και δεν μπορούσε να κρατήσει την ισορροπία της. Με ευχαρίστησε και μου έδειξε το μπαστούνι της που ήταν  πάνω στην  άμμο ,κοντά στο κύμα. Είχε κάνει ολική αρθροπλαστική , είχε ανάγκη από μπαστούνι στο βάδισμα ενώ στην θάλασσα ένιωθε  άνετη και κολυμπούσε σαν  δελφίνι..Σε λίγο βγήκε και η φίλη μου από την θάλασσα και απομακρυνθήκαμε. Διαπίστωσα ότι στην άμμο, κοντά στο κύμα πολλοί άλλοι παραθεριστές είχαν αφήσει, δίπλα στις σαγιονάρες τους, τα μπαστούνια τους. Υπήρχε μεγάλη ποικιλία. Μεταλλικά, με τρίποδη βάση η απλή, ψηλό η χαμηλό χερούλι, ιμάντα ασφαλείας η απλή κορδέλα .Στην θάλασσα όλοι κολυμπούσαν ,με άνεση και χάρη αλλά στην στερεά είχαν ανάγκη από στήριγμα..Αναλογίστηκα με πόσες θυσίες μερικοί ,προσωρινά η μόνιμα ανάπηροι, καταφέρνουν να φτάσουν στις οργανωμένες πλαζ όπου υπάρχουν μερικές ανέσεις(ράμπα για ΑΜΕΑ) και σε πόσα άλλα δεν υπάρχει καμία υποδομή. Καμία βοήθεια και καμία φροντίδα.

  Τα μπαστούνια στην άμμο ,απαραίτητα για όλους αυτούς που κάνουν τα μικρά βήματα αποκατάστασης  και επιστροφής στην ολοκληρωμένη σωματική και ψυχολογική δύναμη, είναι ένα λαμπρό παράδειγμα. Του αγώνα επιβίωσης που δεν πρέπει να σταματήσει. ‘Ένα αισιόδοξο μήνυμα. Μία διακριτική υπενθύμιση της ανθρώπινης δύναμης. Της πεισματικής μάχης για την ποιότητα ζωής που δεν σταματάει ποτέ παρά τις απογοητευτικές της στιγμές ήττας και πτώσης Υπάρχουν μαχητές και αφανείς  ήρωες ,κοντά μας που δεν τον εγκαταλείπουν . Τον αγώνα για την επιστροφή στην κανονικότητα. Υπάρχει πάντα η ελπίδα για καλύτερο μέλλον.