Πάντα όταν μπαίνω σε αυτή την διαδικασία με πιάνει ένα παράπονο. Ανακαλύπτω ότι ενώ δεν έχασα στιγμή στον ήλιο και στην θάλασσα δεν ΄΄ χάρηκα ΄΄ όσο θα έπρεπε όλα τα σανδάλια και τα πέδιλά περιπάτου μου. Δεν φόρεσα όλα τα δροσερά και πολύχρωμα ρούχα μου και αφέθηκα στην σιγουριά των μακό και των βαμβακερών παντελονιών αψηφώντας τις τάσεις της μόδας. Μπλουζάκια της μισής ημέρας και χαλάρωση στην σκιά των ανάλαφρων εσάρπων. Όλα τα καλοκαιρινά θα μπουν στα συρτάρια και θα περιμένουν υπομονητικά για το επόμενο καλοκαίρι.
Την χαρά μου επισκίασε ένα προσωρινό πρόβλημα υγείας που συνοδεύτηκε από αφόρητους πόνους και ατελείωτες εφιαλτικές νύχτες. Ο απότομος και μακρύς, σε διάρκεια, πόνος με προσγείωσε ανώμαλα στην πραγματικότητα. Ανακάλυψα ότι τίποτα στην ζωή μας δεν είναι δεδομένο. Κάτι το οποίο θεωρείς ΄΄ προνόμιο ΄΄ άλλων μπαίνει απρόσκλητα και απροσδόκητα στην ζωή σου. Κατασκηνώνει μέσα στο σώμα σου και δεν δέχεται να φύγει παρά με ουσιαστικές θυσίες. Στην δική μου περίπτωση ήταν ένα δόντι και αναγκάστηκα, μετά από τρείς εβδομάδες επώδυνης θεραπείας να το αφήσω να αφαιρεθεί από το επιδέξιο χέρι οδοντιάτρου. Κάνοντας σύγκριση με τόσες άλλες απώλειες που είχα στην ζωή μου διαπίστωσα ότι ήταν ελάσσονος σημασίας αλλά.....ήταν δικό μου. Ο πόνος ,αυτό ,το αρνητικό συναίσθημα έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Ζύγισα τα πράγματα, ζήτησα την γνώμη επιστημόνων και φίλων ! Το μελέτησα το θέμα από πολλές πλευρές και το αγαπημένο μου δόντι το άφησα να φύγει!
Τώρα που ηρέμησαν τα πράγματα περιμένω με ανυπομονησία τον χειμώνα. Τα δύσκολα περάσανε με ελάχιστες θυσίες. Κοιτάζω το σπασμένο και κατακερματισμένο δόντι με την ρίζα του , που το έχω τυλιγμένο μέσα σε σελοφάν και το χαιρετάω. Ζήσαμε ωραίες στιγμές εμείς ,οι δύο, θα μου λέιψεις αλλά ...Για σου φίλε και καλό σου ταξίδι. Θα περπατήσω εξίσου χαρούμενη και φαφούτα μέσα στην βροχή, στο κρύο και στα χιόνια. Η ζωή συνεχίζεται !
