Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Κυριακή, 31 Δεκεμβρίου 2017 08:42

Οι ευχές μου

Γράφτηκε από την
Οι ευχές μου

   της  ΕΥΓΕΝΙΑΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

  Που ξέρεις να ξύνεις/τη χρυσή κορνίζα της αυταπάτης/για να φανεί το μπρούντζινο περιθώριο /της στεγνής αλήθειας

(Η πείρα μου-Τ Μπούτου)

   Χρόνια σας πολλά με υγεία και χαρά! Να έχει δίπλα του τους ανθρώπους που αγαπά και τον αγαπάνε. Που τον πονάνε και τους πονάει. Που τους νοιάζεται και τον νοιώθουν. Δεν θα σας ζαλίσω με πολλά λόγια. Ούτε θα το παίξω έξυπνη και έμπειρη. Έχω φάει πολλές φορές τα μούτρα μου με τον αυθορμητισμό μου και κυρίως με την τάση να βοηθήσω τον διπλανό μου. Η πίστη μου ότι έπραξα πρώτα για τους άλλους και μετά για μένα είναι βαθιά ριζωμένη στο μυαλό μου από μικρή ηλικία. Το σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχει συνταγή ευτυχίας. Ο κάθε ένας μας πράττει ανάλογα με την ανάγκη του και κυρίως με βάση το ένστικτο του. Τι ταιριάζει σε έναν είναι λάθος για τον άλλον.

     Το 2018 χτυπάει την πόρτα μας. Μπαίνει με  δεξί ή το αριστερό στο σπίτι μας. Θα φέρει τα καλά και τα κακά γεγονότα. Θα ανοίξεις τις αγκάλες σου ή θα του γυρίσεις την πλάτη; Αποδοχή ή άρνηση και απαξίωση; Ποτέ δεν είναι αργά να ξανασκεφτείς. Να αναλύσεις τις ευθύνες σου και των άλλων. Να καταλάβεις που και πώς, πότε και για τι έγιναν όλα και κυρίως ποιός έβαλε το χεράκι του για να πάνε όλα τόσο χάλια. Δεν θα το σώσετε αλλά σίγουρα θα αναλογιστείτε τις ευθύνες και τα λάθη σας.

     Οι ευχές μου για όλο τον κόσμο είναι να υποδεχτεί το καινούργιο έτος με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη. Στον άνθρωπο. Στον διπλανό του. Να κόψει λίγο τον αφόρητο εγωισμό του και να χαρίσει κάτι. Ένα χαμόγελο. Ένα ρούχο. Ένα χάδι. Μία ευγενική στάση απέναντι στον ανήμπορο. Μία κατανόηση των καινούργιων καταστάσεων στην χώρα μας. Μία μεγάλη υπομονή για την έλλειψη αγάπης και εμπιστοσύνης που τελευταία χαρακτηρίζει την κοινωνία μας. Να διώξει την απαισιοδοξία. Η κυρία Μπούτου ξέρει την αξία της πείρας ενός ανθρώπου. Τον βοηθάει αλλά τον κάνει και λίγο απόμακρο από τον συνταξιδιώτη του. Πρέπει να κατανοήσεις την ανάγκη βοήθειας άλλου ανθρώπου. Πρέπει να σταθείς δίπλα του για να  αποδεκτή την πραγματικότητα. Να μελώσεις λίγο το χάπι της αλήθειας Θα ζήσουμε άλλες εποχές μόνο αν θα δείξουμε μεγαλύτερη ελαστικότητα στις κρίσεις μας για το σωστό και το άδικο. Όλοι έχουν το δικαίωμα να ζήσουν όπως θέλουν και όχι όπως τους ορίζουμε εμείς. Κανείς δεν μας έχει ορίσει κριτές

Τελευταία τροποποίηση στις Κυριακή, 31 Δεκεμβρίου 2017 08:46
Κατηγορία Editorial
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

       Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και  απέκτησε μία πλούσια μόρφωση  (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια  αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.  

Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος.  Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).

   Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή.  Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.

Τελευταία άρθρα από τον/την ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

Σχετικά Άρθρα