Πιο άνετος ο αρχηγός της ΝΔ, αλλά αυτό τον έφαγε στο τέλος, όταν ξεπέρασε τα όρια εντός των οποίων η περσόνα του "μάγκα" εκλαμβάνεται ως κάτι θετικό. Ελάχιστα πειστικός ο τέως πρωθυπουργός στα δύσκολα ερωτήματα για τη διαπραγμάτευση. Είναι σαφές ότι δυσκολεύεται να βρει μια συνεπή αφήγηση όσο προσπαθεί να κρατήσει ζωντανή την εκόνα της εποχής που βρισκόταν στην αντιπολίτευση. Αρκετές στιγμές αμηχανίας, όπως καταδεικνύει η επανάληψη φράσεων του τύπου "θα σας απαντήσω ευθέως/ αμέσως/ με ειλικρίνεια", "καίριο ερώτημα" κ.ο.κ.
Αμφότεροι χάρισαν στιγμές πικρού γέλιου στον μη οπαδό (η εκ μέρους του αρχηγού της ΝΔ επανάληψη περί νέων και ικανών στελεχών - ποιών άραγε; - τα διάφορα "πολλά άλλαξαν, αλλάξαμε κι εμείς", ή η ξεπερασμένη από τα γεγονότα αριστερόστροφη συνθηματολογία του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ).
Απογοητευτική, βγαλμένη από τα πο συντηρητικά όνειρα, η τοποθέτηση του Β. Μεϊμαράκη για το μεταναστευτικό, προβληματική η επιμονή Τσίπρα σε ρητορεία υποτιθέμενης απεμπλοκής από τα μνημόνια. Τακτικό σφάλμα του πρώτου η ατάκα ότι "θα μας πάτε και πάλι σε εκλογές εξαιτίας της ομάδας των 53", επειδή ακουγόταν σαν έμμεση παραδοχή της νίκης του αντιπάλου, μάλλον άκομψη η ντρίμπλα του δεύτερου στο θέμα των χτεσινών δηλώσεων.
Εντελώς στείρο το πλέον υποσχόμενο μέρος της βραδιάς, ο απευθείας διάλογος μεταξύ των πολιτικών αρχηγών, που τελικά αναλώθηκε σε ζητήματα "επί προσωπικού" κι όχι ουσίας.
Δημοσιογράφοι και συντονιστής σε γενικές γραμμές απολύτως εναρμονισμένοι με το επίπεδο και το ύφος των πολιτικών αρχηγών.
Βεβαιότατα, κύριο χαρακτηριστικό της αντιπαράθεσης η παντελής απουσία στοιχείων κι αριθμών από τις τοποθετήσεις, όπως και το ότι δεν έγινε καμία μνεία συγκεκριμένων ενεργειών και κινήσεων που θα μπορούσαν να θέσουν τη χώρα σε πορεία εξόδου από την κρίση, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Κανείς από τους δύο δεν επιχείρησε να εξηγήσει τις βασικές γραμμές ενός στρατηγικού σχεδίου διακυβέρνησης (υπάρχει;).
ΥΓ: Παρά τις κορώνες και τις "φιλοφρονήσεις" (ή μάλλον και λόγω αυτών) και οι δύο έδωσαν την εντύπωση ότι θεωρούν τη μεταξύ τους μετεκλογική συνεργασία πιθανότατο ενδεχόμενο.
του Ρογήρου
Μεγάλο νικητή (ή ηττημένο) δεν διέκρινα. Προπονημένοι ήταν και οι δυο τους και τους οπαδούς τους θα τους έπεισαν. Για το αν προσηλύτισαν και νέους, πολύ αμφιβάλλω.
ΡΟΓΗΡΟΣ
Ρογήρος Β΄ της Σικελίας
Γεννημένος στη Μίλητο της Καλαβρίας, κατά πάσα πιθανότητα στις 22 Δεκεμβρίου 1095 (1093 σύμφωνα με άλλους). Γιος του Νορμανδού κόμη Σικελίας και Καλαβρίας και της Αδελαΐδας της Μομφερρατικής. Άξιος συνεχιστής της υπέροχα τυχοδιωκτικής νορμανδικής παράδοσης, αλλά μεγαλωμένος κάτω από τον ήλιο της Μεσογείου, μεταξύ Καλαβρίας, Μεσσήνης και Παλέρμου, και μεθυσμένος από τα αρώματα του Νότου και της Ανατολής. Μορφωμένος από τον Έλληνα παιδαγωγό του, τον Χριστόδουλο του Ροσσάνο που οι αραβόφωνες πηγές της εποχής αποδίδουν ως Αμπν Αρ Ραχμάν αν Νασρανί.
Κατορθώνει να ενώσει όλες τις νορμανδικές κτήσεις Σικελίας και Κάτω Ιταλίας σε ενιαίο κράτος. Εκμεταλλευόμενος και τις έριδες μεταξύ (πάπα) Ιννοκέντιου Β΄ και (αντιπάπα) Ανακλήτου Β΄ παίρνει τον τίτλο του βασιλιά. Επεκτείνει το κράτος του, κατακτώντας τη Μάλτα και τμήμα της Βορείου Αφρικής, ενώ εξαπολύει συνεχείς επιδρομές στα εδάφη του Βυζαντίου. Το νορμανδικό βασίλειο του ιταλικού νότου γίνεται ένα από τα ισχυρότερα και αρτιότερα οργανωμένα κράτη της εποχής. Οι Ασσίζες του Αριάνο (1140) αποτελούν ίσως την πληρέστερη κωδικοποίηση νομικών διατάξεων του Μεσαίωνα ενώ η dohana de secretis είναι ο πιο εξελιγμένος δημοσιονομικός μηχανισμός της εποχής.
Κι όλα αυτά στο πλαίσιο μιας γνήσια διαπολιτισμικής κοινωνίας, στην οποία συνυπάρχουν Νορμανδοί και λοιποί Λατίνοι, Έλληνες ορθόδοξοι, μουσουλμάνοι και Εβραίοι (η ανακτορική γραμματεία εκδίδει έγγραφα σε 5 τουλάχιστον γλώσσες, λατινικά, ελληνικά, γαλλικά, αραβικά κι εβραϊκά). Κι ο Ρογήρος Β΄ συνδέει τη βασιλεία του με μια άνευ προηγουμένου πολιτιστική άνθιση, την οποία μαρτυρούν τα Ανάκτορα των Νορμανδών με το υπέροχο παρεκκλήσιο κι η Μαρτοράνα (Santa Maria dell’Ammiraglio, έργο του «πρωθυπουργού» του Ρογήρου, του εμίρη των εμίρηδων Γεωργίου του Αντιοχέα) στο Παλέρμο ή ο καθεδρικός ναός της Τσεφαλού (Κεφαλοίδιον). Στην αυλή του Ρογήρου συχνάζουν Έλληνες κι Άραβες σοφοί. Προστατευόμενός του υπήρξε κι ο σπουδαίος Ανδαλουσιανός γεωγράφος Αλ Ιντρισί, ο οποίος ολοκληρώνει το 1154 το περίφημο «Kitâb Nuzhat al-muchtâq fî ikhtirâq al-âfâq«, γνωστότερο ως ”al-kitâb al-Rudjari”, δηλ. το βιβλίο του Ρογήρου.
rogerioscommentaires.wordpress.com/