Τρία τέσσερα άχαρα και μικρά παιδάκια που τρέχουν ενάντια στο χρόνο .Θέλουν να ενηλικιωθούν εν μία νυκτί. Να προλάβουν να ζήσουνε καινούργιες καταστάσεις. Θέλουν να γίνουνε γυναίκες με μία χρωματιστή πινελιά στο άγουρο προσωπάκι τους. Παρέα κοριτσίστικη. Κρατάνε σφιχτά, στο χέρι τους, το κινητό τους. Αγχωμένες να μην χάσουν καμία κλίση άσχετα αν οι μόνες που μπορούν να τις καλέσουν είναι οι φίλες τους, που είναι δίπλα τους ή οι γονείς τους. Βγαίνουν για να δοκιμάσουν την τύχη τους. Στις τσάντες τους τα λίγα λεφτά που μπόρεσαν να μαζέψουνε κατά την διάρκεια της εβδομάδας. Μαζεμένες ,σαν φοβισμένα τα κοτόπουλα, θέλουν να δούνε τον κόκορα. Σφουγγάρια έτοιμα να ρουφήξουνε γεγονότα και καταστάσεις.
Τα βιαστικά κορίτσια βγαίνουν το Σαββατοκύριακο από τα σπίτια τους. Έτοιμες να αντιμετωπίσουν την αποδοχή του κόσμου. Δεν περνά από το μυαλό τους ότι μπορεί να δεχτούν και την απόρριψη. Έτοιμες να ρουφήξουνε καινούργιες εμπειρίες. Φεύγουν από τις φτωχικές τους συνοικίες. Βιαστικές να διαβούνε σε 'άγνωστους δρόμους. Με το θάρρος της νιότης και της παρέας τολμάνε να βγούνε εκτός συνόρων. Διψάνε για περιπέτεια και επαφές με τα αγόρια. Δεν κάνουν πολύ φασαρία και οι περισσότεροι επιβάτες δεν τις κοιτάμε. Το μάτι μου έπεσε πάνω τους επειδή ένοιωσα την αγωνία τους. Θαύμασα την συναδελφικότητά τους. Διέκρινα την μαχητικότητά τους. Αναρωτήθηκα πότε θα φτάσουν στο προορισμό τους. Πότε θα ξεπεράσουνε τα εμπόδια και θα προχωρήσουνε. Στις εφηβείας το άχαρο μονοπάτι
της Ευγενίας Ηλιοπούλου
Τα βλέπω το σαββατόβραδο στις στάσεις του ηλεκτρικού. Ντύνουν το άσχημο και άβιζο σώμα τους με χρωματιστά ρούχα. Βάζουν υπερβολικά πολλά χρώματα στο ευαίσθητο και όμορφο δερματάκι τους. Για να τραβήξουν την προσοχή. Είναι περίπου 12-13 χρονών.
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και απέκτησε μία πλούσια μόρφωση (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.
Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος. Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).
Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή. Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.