Έτσι εμμέσως πλην σαφώς αποδέχεται η συνδικαλιστική ηγεσία την πώληση σαν «αναγκαίο κακό» λόγω αδιεξόδου.
Εύλογα δημιουργείτε το ερώτημα ποίος δημιούργησε το αδιέξοδο; Mε το «αναγκαίο κακό» πιο σκοπός εξυπηρετείται;
Σώζουμε την επιχείρηση;
Διατηρούμαι της θέσης εργασίας;
Προστατεύουμε τους μισθούς από περεταίρω μείωση;
Βοηθούμαι την χώρα για την οικονομική της ανασυγκρότηση;
Παραμένουμε στο ευρώ και στην ΕΕ και περιμένουμε το «θαύμα» της αντιστροφής της καταστροφικής πορείας της χώρας;
Κάθε φορά που γίνονταν αλλαγές στον τομέα της ενέργειας σε συμμόρφωση των οδηγιών της ΕΕ ( «απελευθέρωση», παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ιδιώτες, μετοχοποίηση της ΔΕΗ, πώληση ποσοστού της επιχείρησης) οι αλλαγές είχαν Και την υπογραφή της ΓΕΝΟΠ.
Πριν χρόνια οποιαδήποτε αναφορά σε πώληση της ΔΕΗ θα ήταν «αιτία πολέμου» για τους συνδικαλιστές.
Βέβαια η επαναστατική διάθεση εξαρτιόταν και από την κομματική τους ταυτότητα και πιο κόμμα ήταν στην εξουσία.
Θα ενεργοποιούσαν ή θα εξουδετέρωναν τα αντανακλαστικά των εργαζομένων κατά το δοκούν των κομμάτων. Έτσι το κάθε κόμμα χρησιμοποιούσε την ΔΕΗ για ιδιοτελούς και ψηφοθηρικούς σκοπούς με δούρειο ίππο τους συνδικαλιστές. Είδαμε εργαζόμενους να κατέχουν θέσεις σε βουλευτικά γραφεία, να γίνονται υποψήφιοι βουλευτές ή υποψήφιοι περιφερειακή σύμβουλοι και πάει λέγοντας.
Ότι διεκδικούσαν και κέρδιζαν οι εργαζόμενοι δεν ήταν αποτέλεσμα μόνο των δικών τους κινητοποιήσεων αλλά και παρεμβάσεων και υποσχέσεων με το αζημίωτο φυσικά των κομμάτων. Έτσι κτίστηκαν καριέρες πολιτικών προσώπων.
Γι’ αυτό και στα μνημονιακά χρόνια βγήκαν συνδικαλιστές και είπαν «ότι κερδίσατε τα προηγούμενα χρόνια το οφείλεται σε εμάς».
Πάνω σε αυτό να πούμε και εμείς το ότι δεν λειτούργησαν τα αντανακλαστικά των εργαζομένων απέναντι στα μνημονιακά μέτρα οφείλεται σε αυτούς. Τους «συνδικαλιστές». Αλλά και εμείς, βλέπαμε την «επέλαση του κακού», μα πιστεύαμε πως δεν θα αγγίξει εμάς προσωπικά. «Εμείς να περάσουμε καλά και για τους άλλους "γαία πυρί μειχθήτω"».
Το πολιτικό κατεστημένο υπέγραψε και ψήφισε μέτρα, που παραβίαζαν το σύνταγμα καθ’ ομολογία του ίδιου του Π.τ.Δ. με πρόσχημα την σωτηρία της χώρας.
Ο λαός έπρεπε να δεχτεί τα καταστροφικά μέτρα γι’ αυτό τα συστημικά Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης/Εξαπάτησης και όλοι όσοι στήριζαν το κατεστημένο, άρχισαν μία προπαγάνδα χειραγώγησης της κοινής γνώμης. Έπρεπε να πιστέψουν ότι δεν υπάρχει διέξοδος. Ο «ευρωμονόδρομος» είναι η μόνη λύση. Οποιαδήποτε άλλη λύση είναι καταστροφική.
«Αν φύγουμε από το μαντρί θα μας φάει ο λύκος». Συμφωνούμε, ο λύκος τρώει «πρόβατα».
Αρωγή σε αυτή την στρατηγική, εκούσια η ακούσια, ήταν και μέρος της ηγεσίας του συνδικαλιστικού κινήματος. Συνδικαλιστές ανεπαρκείς και ελεγχόμενοι, «μοιραίοι άβουλοι και βολεμένοι αντάμα να περιμένουν ένα θάμα» για να θυμηθούμε και τον Κώστα Βάρναλη.
Και το θάμα έγινε!!!
Τα ίδια πρόσωπα στις ίδιες θέσεις, ίσως και σε καλύτερες παρά την τραγωδία που περνάει η χώρα και οι πολίτες. Από την σκύλα στην Χάρυβδη και αυτή πάντα στα ίδια πόστα.
Έτσι φτάσαμε στο «δεν υπάρχει κάποια εναλλακτική για να αποφύγει την πώληση η ΔΕΗ».
Θα συμφωνήσουμε με την άποψη γιατί μέσα στην Ε.Ε. και το ευρώ που επέλεξε να στηρίξει το εξαγορασμένο και προδοτικό πολιτικό προσωπικό, βάση του συντάγματος και έγκριτων συνταγματολόγων, δεν υπάρχει διέξοδος παρά μόνο φτωχοποίηση και δουλοποίηση των Ελλήνων.
Γίναμε προτεκτοράτο. Οι νόμοι πρώτα γράφονται στα ξένα και μετά μεταφράζονται στα Ελληνικά.
Ο δημόσιος χαραχτήρας της ΔΕΗ περνάει μέσα από την σωτηρία της χώρας. Δεν μπορεί να έχεις δημόσια ΔΕΗ και ιδιωτικοποιημένη-ξεπουλημένη την πατρίδα. Έχουμε υποστεί πολλές και αλλεπάλληλες ήττες. Οι κυβέρνηση μετά από απαίτηση της Ε.Ε. συμφώνησε στην πώληση ενός ποσοστού της ΔΕΗ. Έπεισαν οι συνδικαλιστές τους εργαζόμενους ότι οι αγώνες τους θα είναι καταδικασμένοι πριν ακόμα ξεκινήσουν. Ο δημόσιος χαρακτήρας της ΔΕΗ και των άλλων οργανισμών δεν είναι υπόθεση των υπαλλήλων μόνο, αλλά ΟΛΩΝ των πολιτών. Χρειάζεται συνεργασία ευρύτερων κοινωνικών δυνάμεων, σύγκρουση με την πολιτική των μνημονίων και όσων την εκφράζουν.
Γιατί ΔΕΝ υπάρχει μέλλον μέσα στο Ευρώ και στην Ε.Ε. Τα οικονομικά στοιχεία είναι αμείλικτα.
Η ανασυγκρότηση, ανάπτυξη, απελευθέρωση της χώρας δεν έχει να κάνει με ταξικούς και συντεχνιακούς αγώνες.
Είναι πρωτίστως αγώνας όλων των Ελλήνων.
Χάνεται η χώρα.
Πολίτες γίνανε πρόσφυγες, άλλοι πέθαναν και άλλοι δεν θα γεννηθούν ποτέ.
Γιατί άραγε;
Η μείωση του πληθυσμού είναι τέτοια που ούτε επί κατοχής δεν υπήρχε αυτή η ανισομέρεια θανάτων και γεννήσεων. ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΔΕΝ ΜΕΙΩΘΗΚΕ Ο ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!
Έχουμε την ευκαιρία τώρα να απαλλαγούμε από παθογένειες και το πολιτικό προσωπικό που υπηρέτησε την χώρα δεκαετίες τώρα.
Αυτό προϋποθέτει αλλαγή στρατηγικής. Δεν μπορεί να κάνεις τα ίδια πράγματα και να περιμένεις άλλο αποτέλεσμα. Δεν μπορούμε να στηρίζουμε άλλο πολιτικό προσωπικό που συνεχίζει να ενεργεί με τις πολιτικές των μνημονίων.
Η ανάκτηση της κυριαρχίας της χώρας και η παραγωγική ανασυγκρότηση της μπορεί να γίνει μόνο με την έξοδο από τον ζουρλομανδύα του ευρώ και την Ε.Ε.
Μόνο έτσι μπορεί να προστατευθεί η δημόσια περιουσία από το ξεπούλημα και την απαξίωση, αναγκαία για την παραγωγική ανασυγκρότηση της.
Με ανεξάρτητη νομισματική πολιτική και την χρηματοδότηση της οικονομίας από εθνικό νόμισμα σε παραγωγικούς τομείς.
Η κρίση, όμως, δεν είναι μόνο οικονομική. Χάθηκε το ήθος, η δικαιοσύνη, η αξιοκρατία. Επικράτησε η ρεμούλα, η φαυλότητα, ο εγωκεντρισμός. Το νόμιμο αντικαταστάθηκε από το νομιμοφανές. Πρέπει να μάθουμε από τα λάθη μας.
Η ευθύνη σας ως συνδικαλιστές είναι μεγάλη!
Αντλήστε δύναμη από αυτούς που εκπροσωπείται, απαγκιστρωθείτε από τον κομματικό εναγκαλισμό, αποκτήστε την χαμένη σας αξιοπιστία, συνεργαστείτε με ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις. Να ανασυνταχθούμε και να κάνουμε αντεπίθεση. Να κερδίσουμε και πάλι την ελευθερία μας, τα δικαιώματά μας, τη χαμένη μας αξιοπρέπεια, τη δημοκρατία που έγινε δικτατορία με δημοκρατικό μανδύα. Δεν επιτρέπουμε στους θεσμούς, στο ΔΝΤ να αποφασίζει για την τύχη των παιδιών μας.
Η νίκη τους είναι πρόσκαιρη. Η ήττα μας προσωρινή.
ΠΑΡΧΑΡΙΔΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ
Τοπική Οργάνωση Ε.Πα.Μ. ΚΟΖΑΝΗΣ